Λίμερικ

Λίμερικ ονομάζεται ένα είδος ποίησης, με χαρακτηριστική, σύντομη, χιουμοριστική σύσταση μίας στροφής πέντε στίχων και ομοιοκαταληξία aabba. Τα ποιήματα του είδους λίμερικ διηγούνται μια σύντομη ιστορία, και καταλήγουν σε ένα ανέκδοτο. Η ιστορία των λίμερικς ξεκινάει στην Αγγλία του 1820, αν και σύμφωνα με τον Θωμά Ακινάτη ήταν διαδεδομένα από τον μεσαίωνα. Υπάρχουν διάφορες εκδοχές για την προέλευση του ονόματος, το οποίο προέρχεται από

• την ομώνυμη πόλη της Ιρλανδίας
• το ιρλανδικό στρατιωτικό τραγούδι „Will you come up to Limerick“ (18ος αι.)
• την συλλογή παιδικών τραγουδιών και λαχνισμάτων Mother Goose’s Melody του 1765. 

[Πηγή: http://el.wikipedia.org/]

---------------------------------------------------

Λίμερικ και Χαϊκού ...: 

 http://www.pi.ac.cy/pi/files/epimorfosi/ekpaid_yliko/logot_dimotiki/limerick_haikou.pdf

-----------------------------------------------------

Τα λίμερικ (limerick) είναι ποιήματα σύντομα, σατιρικά ή απλώς κωμικά, "δίχως νόημα". Ξακουστά είναι εκείνα του Έντουαρντ Λιρ (Edward Lear), που το 1864 δημοσίευσε μια ποιητική συλλογή με λίμερικ, με τον τίτλο The book of nonsense. Τον Λιρ τον μιμήθηκαν μεγάλοι συγγραφείς, όπως ο Σουίνμπερν, ο Τένυσον, ο Κίπλινγκ, αλλά μάλλον δεν μπόρεσαν να τον φτάσουν.

Να ένα λίμερικ του Λιρ :

Υπήρχε ένας γέρος στο έλος

από τη φύση του ήταν ασήμαντος κι ανέμελος
καθισμένος σ' ένα πετραδάκι
τραγουδούσε δημοτικά σ' ένα βατραχάκι
αυτός ο διδακτικός γέρος στο έλος.

Στην Ελλάδα, πρώτος που αποπειράθηκε να γράψει λίμερικ είναι ο Γιώργος Σεφέρης. Μάλιστα, πήγε να αποδώσει τον όρο στα ελληνικά με τη λέξη "ληρολόγημα", συνδυάζοντας το όνομα του Λιρ με τη λέξη "λήρος", που σημαίνει τρελή κουβέντα, ασυνάρτητα λόγια. Το 1975 εξέδωσε μια συλλογή από λίμερικ, με τον τίτλο Ποιήματα με ζωγραφιές σε μικρά παιδιά.
Εδώ το πρώτο της συλλογής :

Ήταν μια κοπέλα από τη Σάμο
που έχωσε το δεξί της στην άμμο
και με τ' άλλο χέρι
εκρατούσε ένα αστέρι
ετούτη η κοπέλα απ' τη Σάμο.

Τα λίμερικ ομοιοκαταληκτούν συνήθως αα-ββ-α.
Ο πρώτος στίχος περιέχει την παρουσίαση του πρωταγωνιστή
Στον δεύτερο αποκαλύπτεται η ιδιότητά του.
Στον τρίτο και τέταρτο έχουμε την πραγματοποίηση κάποιας ενέργειας.
Ο πέμπτος στίχος είναι αφιερωμένος στην εμφάνιση ενός τελικού επιθέτου ή παραλόγου.
Τι λέτε; Γράφουμε λίμερικ; 

----------------------------------------------------------------

Σχολικό έτος 2014-15,  ΣΤ΄ τάξη

Εμείς τολμήσαμε και γράψαμε λίμερικ! Ορίστε μερικά από τα κατορθώματά μας ...:

Ήταν μία αρκουδίτσα

που της άρεσε η αγκαλίτσα

επίσης και το μέλι

που υπήρχε στην κυψέλη

όμως μια φορά οι μέλισσες την εκδικήθηκαν με πολύ χαρά!

[                       ]

Ήταν ένα κοριτσάκι ντοματάκι

που όταν την φώναζαν ε..... σου έφερα ένα γλυκάκι

αυτή κοκκίνιζε γιατί είχε βάλει δύο κιλάκια

κι είχε γίνει σαν δύο καρπυζάκια

το κοριτσάκι που ήταν σαν ντοματάκι κι έγινε σαν μπαλονάκι 

[Βασιλική]

Ήταν μία αξέχαστη εμπειρία

στο νησί απ΄' τη Συρία

ένα όμορφο παιδάκι

κάνει πλατς στο θαλασσάκι

και ήταν τέλεια εκείνη η εμπειρία!

[Ανατολή]

Ήταν ένα γατάκι

και έπινε όλο γαλατάκι

έφυγε από την οδό αυτή

γιατί τό 'πιασαν από τ' αυτί

αχ, το καημένο το γατάκι ...

[Ιουλία]

Ήταν ένα γλυκό σκυλάκι

που ζούσε σε ένα σκυλοσπιτάκι

κάποτε είδε μια αγέλη με γατιά

και άρχισε το κηνύγι σε όλη τη γειτονιά

μα στο τέλος γύρισε αυτό το σκυλάκι στο σκυλοσπιτάκι

[Ελένη]

Μια μέρα ο σκύλος μου ο Μπιάκος

με άκουσε να τον λέω φιλαράκο

και με κοίταξε με ένα περίεργο βλέμα

λες και ήμουν λαχταριστή κρέμα

αχ τον λαίμαργο τον Μπιλάκο!

[                ]

Κάποτε ήταν ένα παιδάκι

που του άρεσε το ποδηλατάκι

όμως έσπασε το χέρι

και έκλαιγε μέχρι το μεσημέρι

το καημένο το παιδάκι!

[Απόστολος]

Ήταν ένα άρχοντας από την Ινδία

που κυβερνούσε όλη την πιτσαρία

είχε έναν μαδύα πολύχρωμο μεγάλο

όμως τον έσκισε και δεν έμεινε τίποτα άλλο

ο καημένος ο άρχοντας της πιτσαρίας!

[Θάνος]

Ο Βαλάντης στο Ομάν

φώναζε θέλω να πάω στο Πακιστάν

τρώγοντας μια φασολάδα

ενώ ήθελε μακαρονάδα

τελικά έμεινε στο Ομάν.

[Γιάννης]

Ήταν ο Γιαννάκης με μουστάκι

πήρε καινούριο μηχανάκι

και πήρε μια καμήλα

που έτρωγε μόνο μήλα

και πήγε σπίτι ο Γιαννάκης

με ένα μπαλονάκι.

[Αντώνης]

Ήταν ένα παιδί χοντρό

που έφαγε ένα τεράστιο αυγό

δεν το χώνεψε η κοιλίτσα

και το έβγαλε στη σκαφίτσα

αχ τον καημένο ανθρωπάκο!

[Χρυσοβαλάντης]